“En… Hoe gaat het bij jou met de medezeggenschap?” Ik hoor mezelf die vraag regelmatig stellen. Weinig specifiek, dat geef ik toe. Vaak gebeurt er niet zoveel en krijg ik een lauw antwoord terug. Toch kan er wel wat spelen. En regelmatig kom ik tegen dat een medezeggenschapsraad geen idee heeft dat iets anders zou kunnen. Of eigenlijk: beter.

Een rare vergelijking uit mijn directe ervaring: wij hebben flink moeten verbouwen voordat we een voormalige patiëntenwoning in gebruik konden nemen. Het huis was gebouwd voor ‘beschermd wonen’ met een aantal kleine kamers. Ik wilde juist een grote leefkeuken en mooie doorloop. Dus muren eruit, deuren vervangen, nieuwe elektriciteitsaansluiting, isoleren, warmtepomp, zonnepanelen en nog veel meer klussen. Het is nog niet klaar.

Nu komt ie. Een wereldzet in die verbouwing blijkt de keuze voor een hoge toiletpot. De standaardhoogte is voor de meeste mensen te laag. Zeker voor ons ‘lange’ Nederlanders leidt dat tot een verkeerde zithouding. Ik hoor het de ‘poepdokter’ op tv nog steeds bekritiseren.

Ik ben niet zo lang, maar de extra hoogte komt bij mij al tot zijn recht. Gaan zitten is makkelijk, opstaan gaat soepel en dat alles door een 4 centimeter verschil. Addertje onder het gras: het went, net als de hoogte van een traptrede. Je neervlijen op de wc is een redelijk onbewuste handeling. Ik ben nu al een paar keer flink geschrokken als ik ging zitten op een vreemde pot en dacht dat ik er al was.

Dat heeft me aan het denken gezet. Mijn vertrouwde omgeving biedt voorspelbaarheid en gemak, maar je kan niet verwachten dat het overal precies hetzelfde is. Dat weet je pas als je de deur uit gaat en gebruik maakt van andere wc’s. Ik roep medezeggenschapsraden ook op om voorbij het eigen schoolplein te kijken – bezoek eens een ander toilet, om de metafoor door te trekken.

Bij de mr-netwerkbijeenkomsten die wij in AOb-rayon Oost houden gaat het vaak over de vraag: Hoe doen jullie dat? Die vraag stellen en beantwoorden is superbelangrijk. Uitwisselen geeft inspiratie en nieuwe ideeën. Vergelijken doen we allemaal, en zolang het geen wedstrijdje wordt kan het veel opleveren.

Ik merk dat iedere school wel een eigen gang van zaken heeft ontwikkeld, gebaseerd op schoolcultuur, systemen en vooral bemensing. Maar wat ‘was’ is niet altijd zoals het ‘kan zijn’. De samenstelling van de mr verandert, onderwijs verandert, bestuurders worden vervangen, de wet verandert… redenen genoeg om zelf ook inspiratie op te doen om te veranderen. Gesprekken met mensen uit andere raden kunnen daarbij zeer inspireren. Maar ook een cursus bij onze mooie club, dan ontmoet je meteen anderen.

Eén ding nog, een nadeel aan mijn gemakkelijke hoge toiletpot. Hij valt in de sanitairwereld in de categorie bejaardentoilet. Dat is net of je een Porsche indeelt als ‘belegen mannenauto’. Daar moeten ze wel wat aan doen.