Prijzig, zo’n geschil

In een bestuur met drie scholen die ieder een eigen directeur en mr hebben, maken twee van de directeuren zich zo veel zorgen over de toekomst van de organisatie dat ze met de personeelsleden in de mr een brief schrijven naar de raad van toezicht. De directeuren voelen zich niet veilig in een komende gezamenlijke bijeenkomst, staat er onder andere. De rvt antwoordt per kerende post: niet wij, maar het bevoegd gezag is aanspreekpunt. De bestuurder handelt direct en ontheft de directeuren van hun taken. Een extern onderzoeksbureau krijgt de taak naar oplossingen te zoeken. De mr’s voelen zich gepasseerd en vervolgens gaat het hard tegen hard, blijkt bij de geschillencommissie. Die geeft de mr op alle aangedragen punten ongelijk; zo bestaat bij schorsing geen adviesrecht en dat geldt net zomin voor de onderzoeksopdracht. Hete aardappel worden de kosten van de mr-advocaat, die 275 euro per uur declareert exclusief kantoorkosten en btw. De eerste nota van ruim 12.000 euro wordt betaald, maar de tweede declaratie van nog eens 12.000 euro over de feitelijke behandeling van het geschil gaat het schoolbestuur te ver omdat die kosten niet vooraf waren gemeld zoals de wet vereist.

De geschillencommissie moet ook hierover oordelen en komt tot een salomonsoordeel: het tarief van de advocaat is niet onredelijk, als specifieke kennis van de medezeggenschapswet is inbegrepen. Uren voor de besturing van jurisprudentie en regelgeving worden geschrapt. Het schoolbestuur had kunnen weten dat het voeren van de procedure ook uren kost, maar nu de mr die niet heeft aangemeld, kan er geen meerwerk worden gedeclareerd. De vergoeding voor de tweede advocatennota wordt niet meer dan zo’n 8.000 euro.
Landelijke Commissie voor Geschillen WMS 107696 en 107696a, 9 juni en 7 juli 2017